Jedzenie ma znaczenie

...i z impetem wkroczyło do świata sztuki, zajmując zaszczytne miejsce, nie tylko w malarstwie. Jedzenie w sztuce stało się odpowiednikiem zarazem przyjemności i radości, cielesności i życia, próżności oraz śmierci. 

Oprócz martwych natur, jedzenie ukazywane było także jako element dekoracyjny (girlandy) lub pretekst do przedstawienia konkretnych scen rodzajowych, jak w Śniadaniu na trawie Maneta. Warto jednak pamiętać, że martwe natury to nie tylko proste przedstawienie przedmiotów, owoców, czy kwiatów — obok funkcji estetycznej zawierają one w sobie wiele symbolicznych znaczeń. Przykładem jest motyw przemijania (zwiędłe kwiaty, pozostawiony posiłek) czy religijne (chleb, wino). Bardzo często martwe natury malowane były z ogromną precyzją, dzięki czemu odróżnić można nawet różne odmiany gatunków roślin, czy szczepy winogron. 

Sam proces jedzenia to czysta przyjemność. To także związek pomiędzy stojącymi do siebie w opozycji kulturą i naturą. To kolejna forma estetyzacji codzienności: dbałość o wygląd potraw, różnorodność składników oraz ich aromaty  — to także sztuka. Dlaczego by nie szukać jej w codziennym życiu?

Na razie zostawiam Was z malarstwem. Dokonałam bardzo subiektywnego wyboru obrazów, starając się pokazać różnorodność wątków, i jak najwięcej piękna: jedzenia, wnętrz, czy strojów.

Ps. Zainteresowanym polecam także książkę Bogusława Deptuły Literatura od kuchni, z której można się dowiedzieć, jak przyrządzić sałatkę z ziemniaków, którą zajadał się Ernest Hemingway, gdy mieszkał w Paryżu lub "niewiniątko w tarapatach", wszystko podane ze świetnym poczuciem humoru.